DI PIER PAOLO VERGERIO	29
   probas; quarum gravitate unusquisque miratur, ut asseris, quomodo tarn iuvenis annis taliter sentire possit, Ciceronisque me sequi stilum non adulatione sed recta animi ratione testantur. hec quidem, ut verum loquar, minime de me presumo, qui mei, nisi falli delectet <*>, 5 certior quam quivis alius (b) iudex sum ; neque tibi non credere audeo (*> quem, ut de Socrate scribit Cicero, humane sapientie quoddam celeste oraculum extimo W. sed ad bonum finem a te hec dieta non dubito : ingens enim, ut dicunt, ad excitanda ingenia calcar est gloria(,). hoc me stimulo putasti animosiorem et ad disciplinas 10 studiosum magis effìcere. de quo tibi gratias habeo, qui benivo-lentiam quam ad me geris et his multo W maioribus beneficiis ostendisti, sed nescio quo pacto ea que de me W scribis persuadere michi possim. principio litteras meas tuo et aliorum iudicio pro-batas dicis. in quo quidem non est michi magne cure quid de me 1S alii sentiant, nec multitudinis iudicio laudari cupio : tuum grave ma-turum et grave iudicium in me requiro. mirantur, ut dicis, quomodo tam iuvenis annis ita graviter sentire <f) possit. hoc est quo maxime perturbor. dum enim considero quot dies otiosus et inu-tilis egi, quot noctes marcido sopore consumpsi, non modo hec 20 de me fingere non audeo, sed omnino alicuius unquam predi futurum me esse despero, atqui multos video iuvenes solertes et studiosos, qui et diei noctem et noeti diem adiciunt, nullum tempus studiis suis sufficere arbitrantes. quid est ergo quod illis me comparari patiar? satis grate, imo gratissime ferrem, si ea essem virtute 25 preditus quam etas mea michi concederet. Ciceronis me stilum sequi perhibent? verum est illud: sequor, quo cominus possum, totius eloquentie fontem. nescio enim quem potiorem ducem in hoc sectari valeam. sed adeo iners tardusque sum ut velociter preeuntem obliteratis ferme vestigiis nedum attingere (b) sed videre
(a) B P detector C delecter (b) Gu quam alio» (c) BPC tibi credere non audeo
    (d)	C et his et multo (e) B P que ad me (f ) B P annis taliter sentire (g) Gu ut vel artem presentem obliteratis (h) B attingerò
(1) Si tratta probabilmente di un	«quod de Socrate accepimus ... esse
equivoco del V., il quale ha interpre-	« divinum quiddam quod Satjxóviov
    tato male le parole di Cic. De divinat.	« appellat ».
I,	liv, 122: «Hoc nimirum est illud,	(2) Cf.Ovid. Ex Ponto, IV,n, 35-6.
se anche non meritate,
saranno per lui uno stimolo a progredire sempre in meglio.
È giovane, sì; ma quanti altri giovani lo superano in operosità!
 Segue le orme di Cicerone