Conferma la pro* pria decisione di abbandonare l'esorcista molesto, non già la scienza, dia medicina; e si lagna di forti commessi dai servi ingordi ed infedeli. Padova, 1)90 (?) Esalta i pregi della f;rammatica, rego-atrice di tutte le arti. EPISTOLARIO mensa est. condigna rursus fama qua nec fulgetis immerito et ne-cessitudo cum illa me Bononie coegit pronosticum aperire, letor quod iam egrotantium cursitatione lassamini; lacesset hic nuper aditus ad Histros. hanc capescere scientiam vos ardentius non ambigo. ego quippe firmatum pridem propositum non deserò; 5 heret potius mentemque michi non desinit propulsare, ut sanorum, egrorum neutrorumve non scientiam, opus linquam corporum. quantum id michi, non dicam fastidii, sed tedii adveniat, sit ipsa michi testis veritas. fraudes in factis meis rapinasque servorum opertas(‘> undique iam detego. [nec] fides in meis, [nec] caritas nec amor, nisi quantum fructus adsit, hac misera reperitur etate; 10 et utinam, eo presente, illarum virtutum reperfretur effectus ! Iohannes Bononie medicus. XXVI. P. P. Vergerio ad Angelo da Roma <*). [Gu, n. 17]. I-lorido et scientiarum viro magistro Angelo de Urbe, amico karissimo. Amice carissime, sicut ii} creationis exordio lucem legimus pri-mitus distincte fuisse creatam, ut cuncta hexemeron opera non obscura et opacad sed in luce delectabili clarescerent et se humano 20 (a) Combi melle"operatas (b) Cod. obscuris et opacis logna, crediamo opportuno assegnarlo agli anni 1388-90. Pare posteriore alle epist. Ili e VIIII, poiché quando il V. le dettò, Giovanni era ancora studente a Bologna, mentre adesso è medico, probabilmente a Muggia, dove infatti lo troviamo medico condotto nel 1391 (cf. la nota 1 all’epist. Ili, p. 8). (1) Angelo da Roma, figlio di Giovanni de Mageriis (?), era dottore nelle arti e scolare di medicina nel 1391 a Padova. Allorquando il 17 aprile del 1393 venne dal Collegio dei dottori artisti stabilito « quod nullus doctor « nec scolaris iuratus possit accedere « ad aliquem actum alicuius doctoris «et scolaris non iurati, et quod non «possint assumi ad aliquem gradum « promocionis et honoris nisi prius ei-«dem proposito [collegii] iuraverint», assieme coi suoi scolari Angelo rifiutò di far il giuramento prescritto; e in seguito a nuovi contrasti nel 1395 con il proposto Iacopo Zanettini, dal quale