DI PIER PAOLO VERGERIO 91 fusus, parcius deinde verecundiusque locutus, nichil quo moveri posset excidere permisi, itidem te verbis meis oppressum dicere existimo, vir optime, qui crebro a me affectionum nuntias, ami-cabiles litteras habeas, que fortassis inimicum aut parum cognitum 5 sua loquacitate offendere deberent, amicum autem non mediocriter delectare. etsi enim Montanarius, cui multam dedit natura facun-diam et opinio hominum auctoritatem, me de temeraria loquacitate non iniuria reprehenderit, tu tamen id iure non potes. neque enim a te quid animi habeas quidve struas W, peto, neque propo-io sita tua querere importunius insisto; quod liberius quidem quam cum eo facere tecum possem. tibi enim et familiaris et benivolus et amicus sum, quem nichil animi tui latet; quicquid scis ipse scio; sed hec, etiam si nescirem, non peto; peto ut scribas. abundans tibi scribendi materia proposita est : quicquid non est scriptum ab 15 aliis, potes novus auctor assumere, quod si non vis, transcribe que ab aliis eleganter dicta sunt. plerunque enim decentius est aliorum sententias retexere, quam solis propriis, ut reliqua fasti-dientem, uti. tu autem utrunque non parum strenue potes, et in commodum(b) invenire et ab aliis bene inventa resumere, neque 20 abs te peto ut difficilibus et elaboratis orationibus ad me scribas, quanvis(c) in hoc vehementissime possis; placet ut plano stilo et quotidiano sermone, quod et ego facio ... (J). XXXXII. P. P. Vergerio a Santo dei Pellegrini (e> W. 25 [B, c. 69; P, c. 55 b; C, c. I40B]. Nichil est quod in presentia magis debeam aut quod iocundius exigere a(f) me possim quam ut et tecum et de sancto Hie-ronj-mo dicam. cum enim quarto iam superiore anno quasi voto (a) B servas in marg. di più recente mano. P quicquid scios Ma cf. Hor. Ep. /, 111, 6. (b) Codd. et incommode invenire Combi dà et condita 11 Sabbadin i propone et m1 [michi] commode (c) P quaravis et (d) P in marg.: « Imperfecta epistola ». (e) B P. P. V. Sancto de Peregrinis C Sen;a titolo, dove questa lettera è messa innanzi alle Orationes pro s. Hieronymo. PEiusdem ad Sanctum de Peregrini! (f) Cexigere ipse a Or ei crede che Ugo sia del medesimo parere che Pietro, dacché si dichiara « oppres-«so 0 dalle sue lettere ; ingiustamente però, poiché non gli fa alcuna domanda indiscreta, ed anzi gli è amico intimo. Nuli’altro chiede dall'amico se non che gli riscriva. Ad Ugo non mancano argomenti, vecchi o nuovi che siano, ed in entrambi é u-gualmente valente, Nè egli pretende che adoperi uno stile ornato; basta che scriva con stile piano e famigliare, come ei stesso fa. Padova (?) autunno 1392 4(?) Niuna cosa potrebbe essergli più grata che intrattenersi con Santo intorno a san Gerolamo. (1) Soltanto per via d’indizi estrin- la presente. I codici CGR conservano seci ed inconclusivi è possibile datare in stato più o meno frammentario sette