V. Korisne rude.
I.	Ugljen
     Bilinske tvari, koje trunu na zraku, rastvaraju se u glavnom na ugljicnu kiselinu (C02) i vodu (H20), no ako kod toga zrak nema pristupa (pod vodom ili muljem), to se uz to joá razvijaju moívarni plinovi (CH4). U takovim prilikama odluéuje se dakle viáe vodika (H) i kisika (O), negoli ugljika (C), pa se ovaj zato sve vise nagomiluje, dok napokon samo on preostaje od celulose ili drvne stanicevine (C'n (OH) ). Ovo nakupljanje ugljika zovemo pouglivanjem, a to se moze razabrati iz slijedeceg prijegleda, u kojemu nije uzet u obzir pepeo :
                                  c       H          O    N   Kalorije       Spec.  
                                                              (jedin. topi)  tei.   
Drvna stanicevina      sastoji od 50      6         43    1   2 - 4000      0-5---1 
T reset                  ìi    a  55-60   6       39---34 2   3---5000      0-5---1 
Mrki ugljen (tercijar)   iì    a  60---70 5       29---25 0-8 3---6000      1-2-14  
Crai ili kameni ugljen                                                              
(Karbon)                  a    a  80---90 6 --- 4 14---6  0.8 6---7000      1-2-1-5 
Ugljac ili antracit       a    a  94---96 3        3---2  --- 7---8000      1-5-1-7 
Grafit                   iì    »  100     ---       ---   --- 8000             2    
    Grafit je dakle konaèni proizvod pougljivanja. Ne ovisi stepen pouglji vanja samo o geologi jskoj starosti uglja, nego tu uplivaju i povigene temperature (na pr. kod vulkanskih provala) i gorski tlak. Tako je na pr. tercijarni ugalj u boranom gorju bogatiji na ugljiku, nego li u neboranim nasiagama ; ugljen karbonske formacije je desto u boranom gorju pretvoren u antraciti ugljen, antracitni grafit i grafit, docim je u plitkim sinklinalama ostao kao kameni ugljen.